mit – wypowiedź narracyjna wyrażająca wierzenia danej społeczności, dotycząca głównie tego, co było na początku. (powstania świata, ludzi, bogów) istniejąca pierwotnie w przekazie ustnym. funkcje mitu: • funkcja religijna – mit jest nośnikiem religii, opisuje atrybuty i kompetencje bogów, wyjaśnia i uzasadnia prawdy.OpisSłynny detektyw Herkules Poirot wielkimi krokami zbliża się do zakończenia kariery. Pożegnanie ze światem kryminalnych zagadek zapowiada się spektakularnie. Detektyw, zafascynowany historią swojego mitycznego imiennika, podejmuje się rozwikłania 12 spraw nawiązujących do słynnych prac Herkulesa. Stajnie Augiasza, Pas Hipolity czy wreszcie Pojmanie Cerbera stanowią wyzwania, którym sprostać może tylko prawdziwy heros. Jak poradzi sobie z nimi detektyw Poirot?"Dwanaście prac Herkulesa" to zbiór opowiadań inspirowany grecką mitologią autorstwa królowej światowego kryminału. Klasyka, którą musisz poznać!The Labours of Hercules Copyright © 1947 Agatha Christie Limited. All rights reserved. AGATHA CHRISTIE, POIROT, Agatha Christie Signature and the AC Monogram Logo are registered trademarks of Agatha Christie Limited in the UK and elsewhere. All rights Christie (1890-1976) – najsłynniejsza autorka powieści kryminalnych. Pozostaje najlepiej sprzedającą się powieściopisarką wszech czasów. Dotychczas wydano ponad miliard egzemplarzy jej książek w języku angielskim oraz tyle samo tłumaczeń na 45 języków obcych. Pod pseudonimem Mary Westmacott wydała kilka powieści obyczajowych, które także cieszyły się popularnością. Brytyjska pisarka zasłynęła z powieści detektywistycznych. Stworzyła jedne z najbardziej popularnych postaci detektywów: Herkulesa Poirot oraz przenikliwą detektyw amatorkę pannę Jane Marple. Jej proza wielokrotnie przenoszona była na ekrany, zarówno kinowe, jak i telewizyjne. Na podstawie dzieł Christie powstały także słuchowiska radiowe oraz spektakle teatralne. Wśród czytelników na całym świecie uznawana jest za niekwestionowaną królową kryminału.
Jak Herkules posprzątał stajnie Augiasza. Question from @motylak - Szkoła podstawowa - Polski. Search. Articles Register ; Sign In . 10 votes Thanks 12. pAuLa456.
Dwanaście prac HeraklesaDwanaście prac Heraklesa (także dwanaście prac Herkulesa) – kara za zamordowanie swojej rodziny, nałożona na herosa Heraklesa (w mitologii rzymskiej występuje jako Herkules) przez wyrocznię delficką . Zadania te miały przewyższać siły jednego człowieka. Herakles miał wykonać dziesięć takich prac, ale dwie nie zostały mu zaliczone, więc ich ostateczna liczba wyniosła świadectwem przekazującym treść tego mitu jest cykl płaskorzeźb na dwunastu metopach w świątyni Zeusa w Olimpii. Czas powstania kamiennego dokumentu ocenia się na około 470 r. Od tamtej pory prace mają niemal tę samą prac HeraklesaSpis treści1 Geneza prac2 Dwanaście prac Zabicie lwa Zabicie Hydry Schwytanie łani Schwytanie dzika Oczyszczenie stajni Przepędzenie ptaków Schwytanie byka Schwytanie klaczy Zdobycie pasa Uprowadzenie trzody Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Sprowadzenie Cerbera z Hadesu3 Dwanaście prac Heraklesa w Malarstwo i Greckie naczynia z malarstwem czerwono- i Romańska mozaika z Llirii (Walencja, Hiszpania) Kino i telewizja4 Przypisy5 Bibliografia Geneza prac Hera , nienawidząca Heraklesa[1], zesłała na niego obłęd, sprawiając, że patrząc na swoją żonę Megarę oraz dzieci, widział w nich swych największych wrogów. Podczas jednego z obrzędów oczy Heraklesa nabiegły krwią. Wyjął strzałę z kołczanu i wymierzył w swoich synów. z dramatu Herakles (w. 971-976) Eurypidesa "...Nieprzytomni, biegnąTu, tam: do sukni przerażonej matkiJeden, a drugi chce się skryć za filar,Trzeci jak pisklę drży w cieniu ołtarza.„Ojcze, co czynisz?” – krzyczy matka. – „DzieciZabijasz!” Krzyczy zgromadzona reszta..."[2]Herakles nie zważa na wołania i zaślepiony swoim gniewem goni jednego ze swych synów wokół kolumny i wbija mu sztylet w serce. Drugiemu, schowanemu za ołtarzem, rozbija głowę kijem, gdy ten tuli się do jego nóg. Z trzecim dzieckiem Megara ucieka z pałacu i zatrzaskuje za sobą drzwi. Te jednak zostają wyważone i opętany zabija jedną strzałą i Megarę, i dziecko na jej rękach. Powstrzymuje go Atena gotowa do boju. Rzuca w Heraklesa wielkim kamieniem. Heros upada i zostaje przywiązany do wcześniej zwalonej kolumny . Po obudzeniu się widzi, co uczynił i pragnie popełnić samobójstwo. Zostaje jednak powstrzymany przez Tezeusza i przymuszony udaje się do wyroczni Delfickiej , by od Apollina poznać swoją karę. Miał udać się do Tirynsu , dawnej siedziby rodu Amfitriona (dlatego Herakles bywa czasem nazywany Alkidesem, po ojcu Amfitriona, Alkajosie ) i pracując jako niewolnik wykonać 10 zadań dla tirynskiego i mykeńskiego króla Eurysteusza . Apollo spodziewał się, że tchórzliwy władca wymyśli dla herosa najtrudniejsze, wręcz niewykonalne, zadania. Dwanaście prac HeraklesaW przypadku analizy 12 Prac Heraklesa podstawową trudność stanowiło ustalenie prawidłowej, tudzież pierwotnej kolejności opisywanych prac. W opracowaniach współczesnych dwie pierwsze i sześć ostatnich występuje w kolejności zgodnej z autorami klasycznymi, Apollodorusem i Hyginusem. Cztery pozostałe zadania spotkać można w dowolnej kombinacji[3]. z Aten (ok. 140 Siculus(ok. 60-20 Hyginus(64 - 17 nemejskiLew nemejskiLew nemejskiLew nemejski2Hydra lernejskaHydra lernejskaHydra lernejskaCentauromachia3Łania kerynejskaDzik erymantejskiDzik erymantejskiŁania kerynejska4Dzik erymantejskiŁania kerynejskaŁania kerynejskaKlacze Diomedesa5Stajnie AugiaszaPtaki stymfalijskiePtaki stymfalijskieZabicie Kyknosa6Ptaki stymfalijskieStajnie AugiaszaStajnie AugiaszaJabłka Hesperyd7Byk kreteńskiByk kreteńskiByk kreteńskiWygnanie piratów8Klacze DiomedesaKlacze DiomedesaKlacze DiomedesaUstawienie Filarów niebios9Pas HippolityPas HippolityPas HippolityPas Hippolity10Stado GeryonaStado GeryonaStado GeryonaHydra lernejska11Jabłka HesperydPorwanie CerberaJabłka HesperydStado Geryona12Porwanie CerberaJabłka HesperydPorwanie CerberaPorwanie Cerbera Zabicie lwa nemejskiegoWalka Heraklesa z Lwem NemejskimPierwszą rzeczą, której zażądał Eurysteusz, była skóra lwa nemejskiego . Był to potwór, którego urodziła Echidna w związku z własnym synem Ortrosem ; brat tebańskiego Sfinksa . Wychowany przez Selene (boginię księżyca) lub Herę, siał spustoszenie w dolinie Nemei, na północ od Myken. Jego skóra była odporna na wszelkie zadawane mu ciosy, dlatego Herakles nie zrobił mu krzywdy strzałami (odbiły się), mieczem (zgiął się na skórze lwa) ani maczugą (pękła na głowie zwierzęcia). Po wycofaniu się potwora do jaskini o dwóch wejściach, jedne z nich zawalił głazami, a sam drugim wejściem wszedł do jaskini i w ciemnościach udusił potwora. Przy zdejmowaniu skóry Herakles musiał posłużyć się pazurem bestii. Gdy zaniósł skórę zwierzęcia, przerażony Eurysteusz schował się w pałacu i zakazał wpuszczania herosa do miasta, a wszystkie sprawy z nim załatwiał za pośrednictwem herolda Kupreusa. Kazał również wytopić wielką beczkę z brązu i wkopać ją w ziemię, aby móc się w niej chować, ilekroć Herakles przebywał w mieście. Z odrzuconego "podarunku" Herakles zrobił sobie odzienie, a głowa bestii służyła mu jako szyszak . Zabicie Hydry lernejskiej Herakles i Jolaos walczący z Hydrą lernejskąDrugim zadaniem Heraklesa było zabicie Hydry lernejskiej – zabijającego trującym oddechem i jadem wielkiego węża wodnego o dziewięciu głowach (w innych źródłach hydra miała po 50 lub 100 głów), z czego jedna z nich była nieśmiertelna. Miała ona swoją jamę na rozlewiskach Anymone, niedaleko Lerny w Argolidzie. Dzięki płonącym strzałom heros i jego pomocnik i przyjaciel, bratanek Jolaos , wywabili potwora z jamy. Wstrzymując oddech, za pomocą miecza odcinał głowy potwora (w innych źródłach, Herakles za pomocą maczugi miażdżył głowy bestii), ale na miejscu odrastały kolejne. Na dodatek Hydra oplotła się wokół jednej nogi Heraklesa, a jej "pomocnik", Wielki Rak, za pomocą szczypiec wczepił się w drugą. Wtedy wierny pomocnik Jolaos zaczął wypalać miejsca ściętych głów, dzięki czemu przestały odrastać. W końcu heros odrąbał wszystkie głowy śmiertelne, a nieśmiertelną obciął i przygniótł wielkim głazem. Następnie rozpruł jej brzuch i w wylewającym się z niego jadzie zamoczył ostrza swych strzał. Wcześniej jednak pozbył się Wielkiego Raka, miażdżąc go maczugą. Hydrę i Raka bogowie przenieśli na nieboskłon, zamieniając ich w gwiazdozbiory ( Rak stał się jednym ze znaków zodiaku). Zadanie nie zostało uznane, ponieważ Heraklesowi pomagał bratanek, dlatego heros musiał wykonać dodatkową pracę. Schwytanie łani kerynejskiej Schwytanie łani kerynejskiejTrzecim zadaniem było schwytanie i sprowadzenie żywej łani kerynejskiej – bardzo szybkiego zwierzęcia, o rogach ze złota i racicach z brązu; które było poświęcone Artemidzie . Artemis miała podobno takich siedem zaprzężonych w jej rydwanie , ale jedna z nich uciekła. Żyła ona na górze Keryni, na północy Peloponezu . Herakles uganiał się za nią przez cały rok. Dopadł ją w Arkadii (w innych źródłach miało to miejsce w sadach Boreasza lub w krainie Hyperborejczyków – ludów północnych), gdy przeprawiała się przez rzekę Ladon. Zranił ją w nogę, związał i zaniósł na plecach do Myken . Po drodze spotkał Artemidę i jej brata Apollina . Bogini urażona zranieniem jej zwierzęcia już sięgała po łuk, ale Herakles wytłumaczył się rozkazem Eurysteusza. Uspokojona Artemida zażądała, by po pokazaniu łani wypuścił ją na wolność. I tak też uczynił. Schwytanie dzika erymantejskiego Herakles przynoszący Dzika erymantejskiegoKolejnym (czwartym) zadaniem Heraklesa było schwytanie żywcem dzika erymantejskiego – nadnaturalnej wielkości zwierzęcia siejącego spustoszenie na stokach arkadyjskiej góry Erymantos. Gonił on ludzi, aż umierali z wycieńczenia. Kiedy Herakles dotarł na miejsce, była zima. Wrzaskami wypłoszył zwierzę z legowiska i zagnał je w głęboki śnieg. Gdy ten zmęczony ucieczką ugrzązł w śniegu, Herakles zaplątał go w sieć i na plecach zaniósł do Eurysteusa. Malarze często przedstawiali Heraklesa z zwierzęciem na ramieniu, nachylającego się nad ukrytym w beczce Eurysteuszem. Oczyszczenie stajni AugiaszaAugiasz i Herakles byli jednymi z ArgonautówPiątym zadaniem, jakie zadał Heraklesowi Eurysteusz, było oczyszczenie stajni Augiasza [4] w ciągu jednego dnia, mające na celu upokorzenie herosa. Augiasz był synem Heliosa i dostał od ojca ogromne stado bydła, znane w całej Grecji, lecz nigdy nie zlecił sprzątania swych stajni, obór i owczarni. Augiasz, w zamian za oczyszczenie pomieszczeń dla zwierząt, obiecał Heraklesowi dziesiątą część swojego stada, na co heros wyraził zgodę. Dzięki umiejętnemu wykopaniu systemu rowów Herakles zmienił bieg pobliskiej rzeki (najprawdopodobniej chodziło tu o Alfejos lub Penejos). Obiecanej zapłaty jednak nie otrzymał. Kiedy powrócił do Myken, Eurysteusz nie uznał mu tego zadania, ponieważ zgodził się przyjąć zapłatę (której nie otrzymał). Po skończeniu służby u Eurysteusza Herakles podbił Elidę i zabił Augiasza oraz jego synów, prócz Fyleusa , który stanął po stronie herosa. W podzięce Herakles obsadził go na tronie Elidy. Przepędzenie ptaków stymfalijskich Herakles przepędza ptaki stymfalijskieSzóstym zaś zadaniem Heraklesa było przepędzenie strasznie wielkiej gromady ptaków ludożernych gnieżdżących się w zaroślach na bagnach Stymfalos w Arkadii. żywiły się mięsem ludzkim. Herakles, widząc, że jest ich ogromna ilość, porzucił myśl wystrzelania ich z łuku. Wypłoszył je drewnianą kołatką wykonaną przez Hefajstosa , podarowaną przez Atenę . Gdy ptaki wzbiły się w powietrze, większość z nich ustrzelił. Pozostała część poleciała na wyspę Aresa , gdzie zostały później wybite przez Argonautów . Schwytanie byka kreteńskiego Schwytanie Byka KreteńskiegoSchwytanie żywcem byka kreteńskiego było siódmą pracą Heraklesa. Niektórzy twierdzili, że to byk, który porwał Europę (przecząc w ten sposób mitowi , że tym bykiem był Zeus), inni zaś, że to byk podarowany Minosowi , królowi Krety , przez Posejdona . Byk ten miał być złożony w ofierze bogu morza zaraz po wyłonieniu się z morskiej toni, lecz Minos zaniechał tego, dlatego byk uciekł i pustoszył Kretę, tratując pola i sady, paląc wszystko, co napotkał, buchając ogniem ze swych nozdrzy. Obcował z królową Pazyfae , żoną Minosa. Urodziła bykowi potwora zwanego Minotaurem . Herakles popłynął na wyspę i poprosił króla o pomoc w łowach, lecz ten odmówił. Herakles jednak poradził sobie i na grzbiecie zwierzęcia popłynął do Myken. Eurysteusz zatwierdził wykonanie zadania, po czym kazał zwierzę wypuścić. Byk pustoszył teraz okolice Maratonu , dopóki nie zabił go Tezeusz . Schwytanie klaczy Diomedesa Herakles i Klacze DiomedesaÓsmą pracą Heraklesa było schwytanie klaczy Diomedesa, króla trackiego plemienia Bistonów, który karmił je ludzkim mięsem. Herakles na czele zastępu ochotników popłynął do Tracji (w innej wersji popłynął tam tylko ze swym ulubieńcem i przyjacielem – Abderosem), odpędził stajennych i pognał klacze ku statkowi. Jednak spostrzegłszy pościg, polecił Abderosowi pilnowanie klaczy, a sam (lub z pozostałymi członkami wyprawy) ruszył naprzeciw Bistonom i pokonał ich w walce. Po powrocie zorientował się, że klacze zjadły Abderosa (w innej wersji zabiły młodzieńca, ciągnąc go po kamieniach, kiedy próbował je powstrzymać przed ucieczką). Opłakując młodzieńca, założył w Tracji miasto Abderę . Niespokojnym klaczom Herakles rzucił na pożarcie ogłuszonego Diomedesa , dzięki czemu je uspokoił i mógł zawieźć na Peloponez . Po pokazaniu ich Kupresowi, wypuścił je niedaleko Olimpu , gdzie zostały zjedzone przez wilki. Zdobycie pasa HipolityHerakles i AmazonkaDziewiątym zadaniem Heraklesa było zdobycie pasa Hipolity – królowej walecznych Amazonek . Pas ten miał dawać Hipolicie nadludzką siłę. W niektórych źródłach można dopatrzeć się podtekstu dotyczącego wojny płci, jakoby zdobycie pasa królowej Amazonek było symbolem pokonania kobiet, które gardziły Herakles przybył do ich królestwa, nad Morzem Czarnym , Hipolita przyjęła go życzliwie, a kiedy ją w sobie rozkochał, obiecała oddać mu pas. Wtedy Hera pod postacią jednej z Amazonek wznieciła bunt przeciwko Heraklesowi. Rozegrała się walka, w której poległa Hipolita. Z jej martwego ciała Herakles zerwał pas i wrócił na Peloponez. W innej wersji mitu Hipolita oddaje Heraklesowi pas, w podzięce za uwolnienie przywódczyni jednego z zastępów Amazonek - na Peloponez, Herakles przybył do Troi ogarniętej zarazą i nawiedzanej przez potwora morskiego – Ketosa . Powodem tych zdarzeń było oszustwo króla trojańskiego, Laomedonta, gdyż ten nie zapłacił Apollinowi i Posejdonowi za pomoc przy budowaniu Troi. Jedynym wyjściem było oddanie córki króla, Hezjone na pożarcie potworowi. Nagą i przykutą do skały zastał Herakles przybywając do Troi. Zaoferował królowi uratowanie córki w zamian za jej rękę i nadzwyczajne klacze, należące niegdyś do Trosa , ofiarowane mu przez Zeusa w zamian za Ganimedesa . Po uratowaniu Hezjone, Laomedont ponownie okazał się oszustem i nie zapłacił herosowi. Po zakończeniu służby u Eurysteusa Herakles podbił Troję i zabił Laomedonta z łuku. Uprowadzenie trzody Geriona GerionZadaniem dziesiątym było uprowadzenie trzody Geriona (Gerionessa) - potwora, który posiadał trzy głowy, trzy torsy, sześć rąk i jedną parę nóg. Daleko na zachodzie, na wyspie Erytei otoczonej wodami Okeanosa , miał wspaniałe stada czerwonego bydła. Stada były strzeżone przez pasterza Eurytiona i dwugłowego psa Ortosa, syna Echidny i Tyfona . Aby tam dotrzeć, Herakles przemierzył pustynie północnej Afryki , aż dotarł do dzisiejszej Cieśniny Gibraltarskiej i ustawił tam "słupy Heraklesa" ( Gibraltar i Ceuta ). Z powodu gorąca, sięgnął po łuk i wymierzył w tarcze słoneczną. Zanim wystrzelił, Helios ostrzegł go, by tego nie robił, a gdy skruszony Herakles opuścił łuk, Helios udzielił mu nagrody. Pozwolił mu w swej czaszy, którą podróżuje, po zmierzchu, z zachodu na wschód, dotrzeć na Eryteę i przetransportować stamtąd woły Geriona. Po dotarciu Heraklesa na wyspę, wywęszył go Ortos, ale heros zmiażdżył jego głowy maczugą. Podobnie stało się z Eurytionem, który przybiegł, zaalarmowany szczekaniem psa. Natychmiast po tym zdarzeniu Herakles rozpoczął spędzanie wołów do czaszy Heliosa. Pasterz z sąsiedniego pastwiska, Menojteus, pasący stada Hadesa , powiadomił o tym Geriona, a gdy ten przybiegł bronić swego stada, Herakles zabił go zatrutymi z wołami dopłynął do Tartessos (fenickiej kolonii na Półwyspie Iberyjskim) i tam oddał czaszę Heliosowi. Popędził je przez tereny dzisiejszej Hiszpanii i południowej Francji . Gdy dotarł na północ Włoch , napadli na niego Ligurowie , ale Herakles odpierał ich ataki, dopóki nie skończyły mu się strzały. Wtedy poprosił swego ojca, Zeusa, o pomoc, a ten zesłał na Ligurów deszcz dotarł do miejsca, gdzie później założono Rzym , spotkał potwora Kakusa , syna Hefajstosa. Gdy stwór ten ukradł część wołów i ukrył się w swej jamie pod Palatynem , Herakles wstrząsnął wielką skałą, wyrwał ją i rzucił w rzekę . Sztucznie stworzone fale popędziły wstecz i rozbiły głaz, zasłaniający wejście do groty potwora. Kakus utknął między skałami, a Herakles ciskał w niego czym popadnie. W samoobronie potwór osnuł się dymem, ale herosowi nie przeszkodziło to udusić król Sycylii , Eryks , nie chciał oddać Heraklesowi wołu, który zagubił się i trafił na wyspę. Eryks przegrał trzy razy w zapasach z Heraklesem i został przez niego zabity. Podróż przez Morze Jońskie została uniemożliwiona przez Herę, więc Herakles musiał iść drogą okrężną przez Trację. Kiedy w końcu dotarł do Myken, Eurysteusz złożył woły w ofierze Herze. Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd Heralkes i AtlasKolejnym, jedenastym zadaniem było przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd - cór wieczoru. Nimfy te o imionach Hespere, Ajgle i Eryteis opiekowały się sadem, w którym rosły drzewa rodzące złote owoce. Był to prezent dla Hery od Gai , z okazji jej zaślubin z Zeusem. Hera, nie ufając nimfom, kazała smokowi Ladonowi , synowi Echidny i Tyfona, strzec ogrodu przed intruzami, jak również przed łakomstwem nimf nie znał położenia ogrodu. Znał je tylko starzec morski, Nereus , który uciekał każdemu, kto chciał go o coś zapytać. Nad rzeką Erydan Herakles schwytał śpiącego starca, związał i nie puszczał, dopóki ten nie powiedział, gdzie znajduje się ogród - daleko na zachodzie. Kiedy wędrował przez Libię , spotkał giganta Anteusza , syna Posejdona i Gai. Nie można go było go pokonać, bo gdy tylko dotykał ciała matki – Ziemi, odzyskiwał siły. Herakles pokonał go, podnosząc ku górze i mocno ściskając, aż gigant wyzionął powędrował do Egiptu - na wschód (źródła nie podają, dlaczego). Panował tam król Busiris, również syn Posejdona. Panował wtedy w Egipcie głód, a nadworny wróżbita, Cypryjczyk Frazjos, przepowiedział, że trzeba złożyć ofiarę Zeusowi ze wszystkich cudzoziemców znajdujących się w Egipcie i z rozkazu Busirisa został stracony jako pierwszy. Kiedy Herakles zawitał do tegoż kraju, pojmano go i zaprowadzono pod ołtarz. Tam zerwał łańcuch i sam zabił na ołtarzu króla i jego Egiptu udał się w stronę Kaukazu . Tam uratował tytana Prometeusza z odwiecznej męki. Następnie skierował się na zachód i na górze Foloe, niedaleko góry Erymantos, spotkał się z dużą grupą centaurów. U dzikiego centaura Folosa otworzył kadź z winem przeznaczonym tylko dla pół ludzi, pół koni. Zbierająca się banda centaurów została pokonana, a niedobitków Herakles ścigał, aż do Maleii, gdzie z łuku zabił uciekinierów i przez przypadek ranił Chirona – jedynego nieśmiertelnego centaura, nauczyciela herosów. W tym momencie nastąpiła zamiana: Chiron oddał nieśmiertelność Prometeuszowi i sam odszedł do Hadesu . Wdzięczny Prometeusz udzielił Heraklesowi cennej rady, aby nie szedł sam do ogrodu Hesperyd, ale umówił się z Atlasem , żeby on tam poszedł, a w zamian Herakles potrzymał przez moment sklepienie niebieskie. Stosując się do tej rady, Herakles zamienił się z Atlasem miejscami. Gdy Atlas wrócił ze złotymi jabłkami, nie chciał z powrotem przyjąć tego wielkiego ciężaru. Herakles posłużył się podstępem i mówiąc Atlasowi, że chce sobie podłożyć poduszkę, uciekł z jabłkami, kiedy tytan wziął niebo znów na swoje barki. Eurysteusz bał się posiadać osobistą własność bogów, oddał je herosowi, a ten Atenie, aby zaniosła je z powrotem. Sprowadzenie Cerbera z Hadesu Herakles i CerberDwunastym i ostatnim zadaniem Heraklesa było zejście do podziemi i przyprowadzenie z zaświatów trzygłowego psa – Cerbera . Wcześniej heros udał się do Eluisis, aby oczyścić się ze skazy, związanej z centauromachią . Po obrzędzie oczyszczenia zszedł do Hadesu przez pieczarę na półwyspie Tajnaron. Już na początku spotkał duszę Meduzy , jak również inne "istoty". Zabił więc jednego z wołów i napoił dusze krwią. Znów spotkał się z Menojteusem, pasterzem bydła Hadesa z wyspy Erytea. Tym razem pogruchotał mu żebra, ale nie zabił go, gdyż prosiła o to Persefona , żona Pana podziemi. Stając przed Hadesem i Persefoną poprosił ich o możliwość wykonania zadania. Hades zgodził się, pod warunkiem, że Herakles nie użyje żadnej broni. Herakles chwycił mocno bestię i mimo że Cerber chłostał go wężowatym ogonem, wyciągnął go na powierzchnię gdzieś w Argolidzie. Zaprowadził go do Myken, gdzie go wypuścił. Usłyszał wtedy od tchórzliwego Eurysteusza, że wykonał wszystkie zadania i jest wolny. Dwanaście prac Heraklesa w kulturzeObol z podobizną Heraklesa na awersie i ptakiem stymfalijskim na prac Heraklesa jest częstym motywem w różnych tekstach kultury. Wykonując niemożliwe do wykonania dla zwykłych ludzi prace, Herakles przeszedł do wierzeń i historii jako symbol siły, męstwa i odwagi, obrońca ludzi, pogromca potworów. Mit o ustawieniu „ Słupów Heraklesa ”, który jest bezpośrednio związany z mitem o Dwunastu Pracach, na stałe przeszedł do kultury, jako inne nazwy Gibraltaru i Ceuty, brytyjskiej i hiszpańskiej eksklawie nad Cieśniną Gibraltarską, a wyrażenie „stajnia Augiasza” spotykane jest w wielu narodach, jako określenia wyjątkowo dużego bałaganu. Dzięki cesarstwu rzymskiemu motyw ten, jak i całość postaci Heraklesa, stał się jeszcze bardziej popularny, nie tylko na terenie cesarstwa, ale również na terenach poza Rzymem, wykuwano monety z podobiznami Heraklesa i zadaniami, które wykonał. LiteraturaPierwsza strona poematu Hercules Georga Stiernhielma, 1658W starożytności motyw ten był jednym z najczęściej występujących w literaturze. Najwięcej i najdokładniej napisał o karze dla herosa Eurypides , w swoim dramacie Herakles. Motyw ten wspominali również Wergiliusz w Eneidzie , Homer w Iliadzie i Odysei , Hezjod w Teogonii , Pindar w trzeciej Odzie olimpijskiej, Apollodoros i inni. Dwanaście prac powróciło w czasach odrodzenia w poemacie Hercules Georga Stiernhielma . Z najbardziej znanych twórców dzisiejszej hermeneutyki i mitografii tym tematem zajmowali się Károly Kerényi , Robert Graves , Michael Grant oraz polscy twórcy: Zygmunt Kubiak , Jan Parandowski , Wanda Markowska , Zbigniew Herbert . Motyw ten został również wykorzystany przez Howarda Waldropa w noweli Dwanaście ciężkich prac, Agathę Christie w zbiorze opowiadań Dwanaście prac Herkulesa , jednej z powieści opisujących przygody Herkulesa Poirot . Malarstwo i rzeźbaHerakles i Cerber, BiałystokW malarstwie i rzeźbie pokazywany jako rosły i umięśniony mężczyzna walczący z bestią, najczęściej z lwem nemejskim lub Hydrą lernejską . W Grecji znaleziono naczynia z podobiznami dwunastu prac. Dzięki cesarstwu rzymskiemu motyw ten rozprzestrzenił się poprzez romanizację podbitych narodów. Dwunastoma pracami zajmowali się malarze, tj. Frederic Leighton , Adolf Schmidt, Antonio Polaiuolo (Herakles i Hydra), Francisco de Zurbaran (Herkules zwalcza hydrę lernejską, Herkules niszczy lwa z Nemei), Albrech Burer (Herkules i ptaki stymfalijskie). Galerie Greckie naczynia z malarstwem czerwono- i czarno-figurowymHerakles walczący z Hydrą lernejską (u stóp Heraklesa widać wspomnianego wcześniej raka/kraba)Herakles ze złapaną łanią kerynejską. Z lewej strony stoi Atena, a z prawej z namalowanym Heraklesem i ptakami stymfalijskimiZnaleziony w Atenach kalpis, pokazujący walkę Heraklesa z bykiem kreteńskimHerakles i HippolitaWalka Heraklesa z GerionemHerakles i Cerber Romańska mozaika z Llirii (Walencja, Hiszpania)Herakles i lew nemejskiHerakles i Hydra lernejskaHerakles i ptaki stymfalijskieHerakles i byk kreteńskiHerakles i klacze DiomedesaHerakles w sadzie HesperydHerakles i Cerber Kino i telewizjaW kinematografii najbardziej znany był serial Hercules: The Legendary Journeys (w Polsce: Herkules) z Kevinem Sorbo w roli głównej. Motyw ten był również wykorzystany w filmach animowanych: Herkules Walta Disneya i Dwanaście prac Asteriksa w reżyserii Alberta Uderzo i René Goscinnego . Podróżująca w czasie Myszka Mickey pomogła Herkulesowi ujarzmić Cerbera za pomocą Herakles był owocem zdrady Zeusa i Alkmeny ↑ Cytat wzięty z książki Zygmunta Kubiaka Mity Greków i Rzymian↑ Racjonalista - Dwanaście prac Heraklesa ↑ Ta nazwa jest przyjęta w tradycji, ale ściślej chodziło o obory. BibliografiaEncyklopedia Britannica, praca zbiorowa, wyd. KURPISZ Poznań 2006, .Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, wyd. Świat Książki, Warszawa 2005, .Kopaliński Z., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1994, . Inne hasła zawierające informacje o "Dwanaście prac Heraklesa": Inne lekcje zawierające informacje o "Dwanaście prac Heraklesa": Klacze Diomedesa Thank You! Place Your Logo Here You're with good company Who we are Who we are What we sell Delivers Proven Results Delivers proven results Manages and integrates your workflow Manages and integrates your workflow Enables you to connect with customers Enables you obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? 12 prac Herkulesa Zabicie lwa nemejskiego Zgładzenie hydry lernejskiej Schwytanie łani kerynejskiej Schwytanie dzika erymantejskiego Oczyszczenie stajni Augiasza Przepędzenie ptaków stymfalijskich Schwytanie byka kreteńskiego Schwytanie klaczy Diomedesa Zdobycie pasa Hippolity (królowej Amazonek) Uprowadzenie wołów Gerionesa Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd Sprowadzenie Cerbera z Hadesu Treści społeczności są dostępne na podstawie licencji CC-BY-SA, o ile nie zaznaczono inaczej. 9k31dY.12 prac herkulesa stajnie augiasza
